بررسی بازی Battlefield 2042

بازی‌های تیراندازی نظامی، همیشه بخشی از صنعت بازی‌های ویدیویی بوده‌اند و سری Battlefield، نقش مهمی در سرگرم کردن مخاطبان داشته است. کمپین سری بتلفیلد را کنار بگذاریم، در بخش آنلاین همیشه شاهد نبردهای گسترده و نظامی مختلفی بوده‌ایم که نسخه به نسخه، کامل‌تر شده و حتی در سال‌های اخیر هم استودیو EA Dice سعی کرده با اضافه‌ کردن المان‌های مختلف، تجربه‌ی بهتری را ارائه دهد.

سه سال از آخرین نسخه Battlefield می‌گذرد و حال شاهد Battlefield 2042 هستیم. نسخه‌ای که همانند نسخه‌های پیشین خود المان‌های جدیدی را در ساختار بازی استفاده کرده و حال سؤال اینجا است که آیا این تغییرات، باعث شده تا یک نسخه سرگرم کننده را شاهد باشیم یا اینکه بتلفیلد ۲۰۴۲ در سرگرم کردن مخاطبان خود ناکام مانده است؟

بازی Battlefield 2042 فاقد بخش داستانی است. استودیو دایس برای ساخت این نسخه تصمیم گرفت حالت داستانی و کمپین را رها کرده و روی حالت چندنفره و محتوای آن تمرکز کند. در مواقع مشابه، بخش چندنفره بازی باید به اندازه‌ای خوب باشد که بتواند جای خالی حالت داستانی بازی را پر کند. بتلفیلد ۲۰۴۲ درحالت کلی بازی خوبی است و در باطن، محتویات زیادی ندارد، اما به‌واسطه‌ی بخش‌های مختلف سعی کرده کاربران را راضی نگه دارد.

درواقع بتلفیلد ۲۰۴۲ دارای سه حالت آنلاین مختلف است. حالت All-out Warfare، Hazard Zone و Portal که ابتدا به‌سراغ بررسی این حالت‌ها رفته و سپس گیم‌پلی، تیراندازی و طراحی کاراکترها را مورد بررسی قرار می‌دهیم. حالت All-out Warfare، اصلی‌ترین بخش بازی بتلفیلد ۲۰۴۲ به حساب می‌آید. جایی‌که بازیکنان در دو حالت کانکوئست و بریک‌ترو به رقابت با یکدیگر می‌پردازند.

حالت کانکوئست بازی به‌صورت ۱۲۸ بازیکن علیه ۱۲۸ بازیکن برگزار شده و نبردهای شلوغ و نفس‌گیری را به‌ ارمغان می‌آورد. از آن سوی میدان، بریک‌ترو (Breakthrough) تاحد زیادی به حالت Rush شباهت دارد و دو تیم Attacker و Defender به رقابت با یکدیگر می‌پردازند.

در حالت کلی، کانکوئست و بریک‌ترو به‌خودی خود مشکل خاصی ندارند، اما به‌عنوان بخش اصلی بتلفیلد ۲۰۴۲، شاهد حالت‌های بسیار کمی هستیم. آن هم زمانی‌که همیشه بتلفیلد به داشتن حالت‌های مختلف برای تجربه کردن، معروف بوده است. درواقع استودیو دایس تلاش کرده تا با ارائه نوآوری و وجود بخشی مثل Portal، جای خالی حالت‌های مختلف بخش All-out Warfare را پر کند.

مشکل دقیقا از همین اقدام شروع می‌شود. به‌عنوان یک مخاطب Battlefield 2042، دوست دارم تا سایر حالت‌های دوست داشتنی این سری مثل Team Deathmatch را در نقشه‌های جدیدی که طراحی شده، تجربه کنم. این در حالی است که استودیو دایس این فرصت را از مخاطب گرفته و آن را در قالب نقشه‌های قدیمی کل مجموعه ارائه می‌دهد.

به‌عبارتی حالت پورتال بتلفیلد ۲۰۴۲ به شما اجازه می‌دهد تا حالت مدنظر خود با قوانین مورد نظرتان در نقشه‌های نسخه‌های پیشین بسازید. برای مثال، حالت کانکوئست در نقشه کاسپین بوردر بازی بتلفیلد ۳ و قوانین بازی هم بدین شکل باشد که از همان ابتدا، تمامی سلاح‌ها باز باشد یا اینکه تنها بازیکنان با یک کلاس خاص به تجربه حالت مورد نظر بپردازند. طراحی خوب بخش پورتال به شما اجازه می‌دهد تا سناریو‌های متفاوتی را تجربه کنید و جدا از آن، وارد نقشه‌هایی شوید که حسابی خاطره‌انگیز است.

بااین‌حال کاربران تازه‌وارد، آنطور که باید و شاید با این بخش ارتباط برقرار نخواهند کرد، اما به‌خاطر عدم محتوای کافی در All-Out Warfare، ترجیح می‌دهند که به ناچار در پورتال به تجربه‌ی بازی پرداخته و تجربه متنوعی را کسب کنند.

قبل از بررسی Hazard Zone، بهتر است به‌سراغ سیستم مچ‌میکینگ بازی برویم. وجود کراس‌پلی سبب شده تا به‌سرعت وارد مسابقات مختلفی شوید و زمان زیادی را در صف انتظار تلف نکنید و ازطرفی سرورهایی با پینگ مناسب را مشاهده کنید.

واقعیت این است که تیم سازنده از بات برای پر کردن سرورهای بازی استفاده کرده که خب برای حالت All-Out Warfare آنچنان مورد بدی نیست و امروزه اکثر بازی‌های چند‌نفره مشابه این کار را انجام می‌دهند، اما نکته اصلی این است که استودیو دایس از بات‌ها برای حالت Hazard Zone هم استفاده کرده است.

هازارد زون یک حالت چهارنفره است که در جریان آن تیم‌های چهارنفره مختلف، در یکی از نقشه‌های بازی قرار گرفته و باید اطلاعات مخلتفی را در نقاط تعیین شده برداشته و استخراج کنند. استخراج موفق دیتاها باعث می‌شود تا پول و امتیاز کسب کرده تا بتوانید تجهیزات بهتری را برای تجربیات بعدی خود خریداری کنید.

ساختار و پایه و اساس هازارد زون، جذاب و سرگرم کننده است، اما وجود بات‌ها در قالب گروه‌های مختلف و دشمنان شما در بازی، سبب شده تا شاهد اتفاقات عجیب و غریبی باشید. درواقع هوش مصنوعی بات‌ها اصلا مناسب نیست و بعضی وقت‌ها همانند احمق‌هایی هستند که اصلا به شما حمله نمی‌کنند و بعضی وقت‌ها هم همانند یک بازیکن حرفه‌ای تیم شما را نابود می‌کنند.

فارغ از تمامی موارد مثبت و منفی بخش‌های مختلف بازی Battlefield 2042، اگر گیم‌پلی بازی و مواردی مثل کلاس‌بندی‌ها، سلاح‌ها و طراحی‌شان و همچنین نقشه‌های بازی به‌خوبی طراحی و توسعه داده نشده باشند، نمی‌توانند قدرت واقعی خود در جذب مخاطب را به‌نمایش بگذارند. گیم‌پلی بتلفیلد ۲۰۴۲ دستخوش تغییرات مختلفی شده که اتفاقا جنبه مثبتی دارند.

دراینجا اولین چیزی که نظر شما را به خود جلب می‌کند، نبود کلاس‌بندی‌های قدیم است. دیگر خبری از کلاس‌های ریکان، ساپورت، اسالت و انجینیر نیست و جای خود را به اسپشالیست‌ها داده‌اند. اسپشالیست‌ها هم کاراکترهایی هستند که هرکدام ویژگی‌ای خاصی را ارائه می‌دهند.

برای مثال وبستر به شما اجازه می‌دهد تا از قلاب برای بالا رفتن از محیط‌های مختلف استفاده کنید یا اسپشالیست ماریا وظیفه زنده کردن بازیکنان را برعهده دارد. وجود شخصی‌سازی سلاح بازی Crysis، یکی از مواردی بود که در زمان عرضه یکی از موارد جالب به حساب می‌آمد.

حال این ویژگی به بازی Battlefield 2042 هم اضافه شده است. بازیکنان به‌هنگام تجربه‌ی بازی می‌توانند سلاح خود را شخصی‌سازی کنند که خب این مورد باعث شده تا گان‌پلی بازی انعطاف بیشتری نسبت‌به قبل داشته باشد.

تیراندازی با سلاح‌های مختلف هم حس و حال متفاوتی دارد. طراحی خوب گان‌پلی بازی با هر سلاح سبب شده تا بازیکن به‌خوبی سلاح‌های هر دسته نظیر SMG، Assault Rifle، Sniper و موارد مشابه را امتحان کرده تا بتواند بهترین انتخاب را برای خود داشته باشد.

لگد زدن سلاح، تفاوت محدوده‌های شلیک و طراحی Attachmentها از مواردی هستند که در بتلفیلد ۲۰۴۲ طراحی خوبی دارند و به‌راحتی می‌توانید تغییرات اعمال شده را حس کنید. وجود وینگ‌سوئیت درکنار چتر نجات و قلاب سبب شده تا نبردهای سریعی را شاهد باشیم. همچنین تعدادی Supply برای هر تیم چهارنفره داخل بازی درنظر گرفته شده که بازیکنان می‌توانند از آن‌ها استفاده کنند.

Battlefield 2042 از نظر بصری تجربه‌ی زیبایی را ارائه می‌دهد. نورپردازی‌ها و وجود رویدادهای مختلف در حالت کانکوئست مثل طوفان شن یا گردباد سبب شده تا زیبایی بازی دوچندان شود. درواقع وجود شرایط جَوی مختلف و طراحی خوب آن از موارد دیگری است که بازی را از نظر بصری زیبا کرده است.

نکته اصلی این است که به‌خوبی می‌توانید تاثیر آن روی محیط را مشاهده کنید و بعضی وقت‌ها، به‌واسطه‌ی آن‌ها به نفع خود استفاده کنید. همچنین جدا از موارد ذکر شده در بخش طراحی، سلاح‌های بازی هرکلاس هم متنوع است و وجود هفت نقشه برای دو حالت All-out Warfare و هازارد زون و ۶ نقشه کلاسیک برای پورتال، سبب شده تا بازی‌های خود را در طول زمان در محیط‌های تکراری‌ای انجام ندهید. همچنین طراحی اپراتورهای بازی هم از نظر تعداد و تنوع قابل قبول است.

بااین‌حال بتلفیلد ۲۰۴۲ هرقدر که از نظر بصری خوب عمل کرده، از نظر فنی عملکرد بسیار ضعیفی دارد. بااینکه بازی افت فریم خاصی ندارد، اما امکان دارد با انواع و اقسام باگ‌های مختلف روبه‌رو شوید. وجود باگ‌های متعدد در بتلفیلد ۲۰۴۲ روی تجربه مخاطب تأثیرگذار است و در بعضی از سکانس‌ها باعث خورد شدن اعصاب شما می‌شود. از نظر موسیقی هم بازی در سطح خوبی قرار دارد و موسیقی‌های بازی، حسابی گوش‌نواز بوده و حس و حال نبرد را دوچندان می‌کند.

همچنین با ورود به پورتال و نقشه‌های قدیمی سری هم شاهد موسیقی‌های قدیمی مجموعه بتلفیلد هستیم. صداگذاری‌های بازی نظیر صدای شلیک سلاح‌ها، صدای وسایل نقلیه‌ها و همچنین افکت‌های صوتی حاصل از گرد و موارد مشابه، باعث شده تا بازی و تجربه آن شکل و شمایل واقع‌گرایانه‌‌تری داشته باشد.

درانتها، بتلفیلد ۲۰۴۲ ایده‌های جالبی مثل پورتال دارد که درکنار ارائه حس نوستالوژی برای کاربران قدیمی و دقت به مواردی مثل موسیقی، تجربه‌ی خوبی را در دل خود قرار داده است. اما وجود مواردی مثل باگ و کمبود محتوای بخش اصلی سبب شده تا این تجربه خدشه‌دار شده و مخاطب نتواند آنطور که باید و شاید از بازی لذت ببرد. اگر جزو کاربران تازه‌وارد جهان بتلفیلد هستید، Battlefield 2042 آن نسخه‌ای نیست که ازطریق آن وارد این مجموعه شد. مشکلات بازی هرچند کم‌تعداد، اما آن‌قدر تأثیرگذار هستند که بتوانند تجربه‌ی شما را به‌صورت کامل تحت تاثیر قرار دهند.

بررسی بازی باتوجه به نسخه پلی استیشن ۵ انجام شده و کد آن توسط ناشر دراختیار زومجی قرار گرفته است