بازی, بازی های اکشن, بازی های ماجراجویی, دسته بندی بازی ها

نقد و بررسی بازی Conan Exiles

بازی های سبک بقا یا Survival حتی در ساده ترین حالتشان هم معمولا سخت و پیچیده هستند و از همه مهم تر این که اصلا و ابدا مناسب همه قشرهای بازیبازان نیستند، مخصوصا آن هایی که به اکشن ساده تر عادت کرده اند اصلا نباید سراغ این بازی ها بروند. به اعتقاد من بازی های این سبک بهترین انتخاب برای استراتژی بازها هستند زیرا که در اصل شما باید کاملا یک استراتژی صحیح برای بقا داشته باشید. حالا خود این بازی های بقا درجه بندی هایی از آسان تر و سطحی تر تا سخت تر و پیچیده تر دارند که عناوین پیچیده این سبک دقیقا منوهایی مثل بازی های استراتژی و همان قدر گزینه مختلف و همان قدر عمق و پیچیدگی وحشتناک دارند. عنوان جدید Conan Exiles که امروز قصد داریم نقد و بررسی آن را برای شما عزیزان انجام دهیم، از آن بازی هایی است که حتی در حالت درجه آسانش هم مناسب هر بازیبازی نیست و بسیار پیچیده و دشوار است. یعنی آن قدر المان زیاد دارد و آن قدر به واقعیت شبیه است که اکشن بازها را آزار می دهد و شما می روید و می زنید به دل دو نفر دشمن و می بینید که در ۱۵ ثانیه کشته شده اید! بله.. از این خبرها نیست.

جان کندن در بیابان های سوزان بقا… | نقد و بررسی بازی Conan Exiles

باید مواد مختلف جمع کنید و معجون بسازید و غذا بخورید و مایعات بنوشید و لباس و زره های مختلف در بخش های گوناگون بدن بپوشید و پایگاه بنا کنید و از آن محافظت کنید و سلاح بسازید و به نبرد انواع دشمنان و هیولاها بروید و همه چیز خود را مدیریت کنید تا مثلا آب بدنتان خشک نشود و یا از گرسنگی نمیرید! Conan Exiles که در سبک اکشن ماجرایی – بقا قرار دارد، عنوانیست که توسط استودیو Funcom ساخته شده است، هر چند بیشتر به جای این که در بازی Fun سرغتان بیاید، بدبختی برایتان می آید که البته بدبختی در بازی سبک بقا یعنی همان Fun! این بازی زیبا از سال ۲۰۱۷ در حالت Early Access قرار داشته و سرانجام ۱۱ روز قبل در تاریخ ۸ می ۲۰۱۸، به صورت رسمی و کامل برای پلتفرم های Microsoft Windows و PlayStation 4 و Xbox One توسط Funcom متشر گردید. در این مطلب قصد داریم که به بررسی زوایای گوناگون این بازی زیبا بپردازیم و بخش های مختلف آن را همراه شما عزیزان بررسی نماییم. پس اگر به هر دلیلی به عناوین سبک اکشن ماجرایی و بقا و بازی های هاردکور مبتنی بر ساخت و ساز و پیشروی قدم به قدم، علاقمند هستید پیشنهاد می کنم در ادامه مطلب نقد و بررسی بازی Conan Exiles با بنده و وبسایت تحلیلی خبری گیمفا همراه شوید.

شمایید و یک دنیای خیلی خیلی خیلی عظیم برای اکتشاف… البته اگر بتوانید اکتشاف کنید!!

Conan Exiles در ابتدا داستان سر راست و ساده ای دارد که البته هر چه جلو بروید دارای شاخه های بیشتر (مخصوصا شاخه های داستانی فرعی) می شود که اگر دلتان بخواهد به سراغشان می روید و اگر نه می توانید آن ها را رها کنید، اما برای این که قوی تر شوید و تجهیزات بهتر بگیرید و لول بزنید و … به نفعتان است که همه این داستان ها را به وقت خودش و زمانی که از لحاظ لول به سطح آن بخش رسیده اید، اکتشاف و پیگیری کنید. شما بازی را به این شکل آغاز می کنید که ابتدا باید جنسیت شخصیتان را انتخاب کنید و وقتی انتخاب کردید مردی (یا خانمی) را می بینید که وسط بیابان به صلیب کشیده شده است (این شخصیت شماست) و حالا باید انواع و اقسام آپشن ها را از صورت و بدن و مو و ریش و صدا و نژاد و مدهب و حتی درجه Nudity بازی را انتخاب کنید و شخصیتتان را هر شکلی که دوست دارید بسازید. پس از این کار در واقع روایت داستان بازی آغاز شده و بازی دمو می شود و می بینید که شما را در واقع وسط بیابان به صلیب کشیده و رها کرده اند تا خوراک لاشخورها شوید و مثل خیلی از جنازه ها و استخوان هایی که کنارتان است کشته شوید. اما به قول خود بازی بعضی مواقع قرار است سرنوشت مداخله کند. وقتی یک کرکس می آید و می نشیند که پروسه خوردن شما را شروع کند ناگهان مردی می آید و شما را نجات می دهد و او کسی نیست جز مبارز مشهور و نامی بربر، یعنی Conan the Barbarian که شما را آزاد کرده و می گوید باید راه و روش بقا در این جا را بیاموزید و دیگر نمی توانید برگردید به جایی که بودید، زیرا بلافاصله شما را دوباره می گیرند و می کشند.

باید بگویم که تمام این مواردی که در این مقاله مطرح کرده ام شاید نصف محتوای بازی را نیز در بر نمی گیرد و بازی خیلی خیلی از لحاظ محتوا عظیم تر از چیزی است که تصورش را می کنید و مخصوصا به صورت چند نفره دنیایی از گیم پلی و جنگ و تاکتیک و نبرد برای بقا و هیولاکشی و کشف رازهای پنهان و جنگ های عظیم با منجنیق و برده داری و… است که تا واردش نشوید نمی توانید حجم عظمت آن را درک نمایید.

حالا شما هستید و شخصیتی لخت و بدون تجهیزات وسط بیابان بی آب و علف که باید یک مسیر را انتخاب کنید و بروید و شرایط خود برای بقا را بهتر کنید و سپس کلی داستان اصلی و فرعی وجود دارند که باید کشف کنید و هر کدام جذابیت خاص خود را دارند. خود منوی بازی یک بخش به نام Journey دارد که به نوعی روند پیشروی داستان را به شما می گوید و بهتر است طبق آن و چپترهایی که مشخص کرده است عمل کرده و پیش بروید. مثلا اگر در اوایل بازی بروید به یک منطقه خیلی سخت، به احتمال قریب به یقین بلافاصله شکست می خورید، زیرا داستان این بخش مثلا در شاخه Journey، برای چپتر ۵ بازی در نظر گرفته شده است ولی شما هنوز کارهایی که در چپتر ۲ گفته شده است را انجام نداده اید. در نهایت باید بگویم از لحاظ داستان و روایت، بازی Conan Exiles از لحاظ کلی وضعیت خوبی دارد و از خیلی از عناوین هم سبک خودش شاخه های داستانی بیشتر و جذاب تری دارد که هر کدام منتظر هستند تا توسط شما کشف شده و تعریف شوند.

دنیای بازی آن قدر سوراخ سنبه دارد که خدا می داند!! در هر سوراخی هم ناگهان یک هیولای عظیم چند ده متری می زند بیرون و دخلتان را می آورد.. احتمالا دارید می گویید پس دیگر این ها سوراخ سنبه نیستند، سیاهچال هستند!!

از لحاظ گرافیکی، بازی Conan Exiles با در نظر گرفتن عظمت دنیا و محتوای بی پایانش و همین طور بازی آنلاین، وضعیت مناسبی دارد و مخصوصا از گرافیک هنری خیلی خوبی برخوردار است و دنیای بازی و طراحی مراحل و معابد و ساختمان ها و همین طور انواع هیولاهای عجیب و شگفت انگیز بازی همگی در سطح بالایی قرار دارند و از لحاظ هنری کاملا شما را راضی خواهند کرد. اما از لحاظ فنی و تکنیکی در بازی بارها مشکلاتی خواهید دید و باگ و افت فریم در بخش های مختلف آن مشاهده می شود که البته این موارد برای چنین عنوان عظیمی که تازه از حالت Early Access بیرون آمده و در ابتدای انتشار است، تقریبا طبیعی بوده و قطعا با عرضه آپدیت ها وضعیت فنی بازی بسیار بهتر و با ثبات تر خواهد شد. همچنین نکته دیگری که به شخصه در مورد گرافیک بازی حس کردم و کلا هم این موضوع در همه بازی ها برایم مهم است و به چشمم می آید، موضوع رنگ بندی بازی است که مقداری زیاد از حد زرد و قهوه ای است و مقداری در ذوق می زند.

سازندگان بازی یک حیات وحش فوق العاده عالی و متنوع و پویا خلق کرده اند..

درست است که بازی در بیایان است و این نوع رنگ بندی طبیعی و واقعی محسوب می شود ولی به هر شکل به نظر من می شد که مقداری حالت زیباتری به رنگ بندی بازی بدهند تا زرد بودن شدید آن در ذوق بازیباز نزند. اما همین جا هم اعلام می کنم که این موضوع را برای بازی یک ضعف و دلیلی برای کاهش نمره نمی بینم و به نظرم وضعیت استانداردی را در این زمینه دارد و بنده به شخصه مقداری زیادی بر روی رنگ بندی حساس هستم و حتی در مورد شاهکاری مثل نایر اتوماتا هم در بخش هایی این موضوع در ذوقم می زد. نورپردازی در بازی عالی انجام شده است و شما کاملا حس و حال حضور در یک بیایان سوزان و بی رحم با تایبش مرگبار آفتاب و خورشیدی بی رحم را حس می کنید و دقیقا این نورپردازی در انتقال بیشتر حس بقا به بازیباز کمک می کند و به خوبی در بازی اعمال شده است.

بیراه نیست اگر بگوییم بازی Conan Exiles یکی از ۲-۳ بازی برتر سبک بقاست که تا به امروز منتشر شده است و از لحاظ عظمت و کمیت و کیفیت محتوا به معنای واقعی کلمه “شگفت انگیز” است و باور کنید که حتی خیلی از نقش آفرینی های جهان آزاد هم از نظر محتوا پیش آن مثل یک شوخی هستند!

می رسیم به گیم پلی. به بخشی که همه چیز در Conan Exiles حول محور آن می چرخد. از همان شروع بازی و نجات دادن شما توسط Conan و وقتی که کنترل شخصیت را دستتان می گیرید، می بینید که کلی علامت و .. روی صفحه بازی می آید و مقدار آب بدنتان و مقدار گرسنگی و … همه مشخص شده است و وقتی وارد منو می شوید که می بینید دیگر اینجا خیلی هم پیچیده تر است و کلی گزینه و آیتم مختلف دارید که هنوز اصلا نمی دانید باید با این ها چکار کنید. کمی جلو می روید و به هر سنگ و علفی که می رسید دکمه تعامل را می زنید و می بینید که شخصیت شما در این بازی خیلی شدیدتر از اسکایریم هر چیزی که در دنیا وجود دارد از علف تا تکه سنگ را هم بر می دارد و می فهمیم که پس اینها بعدا برای ساخت و ساز به درد خواهند خورد (بالاخره بازی بقا است دیگر) و البته وزن قابل حمل و قدرت بدنی و .. هم دارید که باید مدیریت کنید. راه می افتید و در بیایان و جلو می روید و مقداری جلوتر یک هیولای پرنده را می بینید که یک نفر را می کشد و می رود. می گویید خب پس بروم مثل اسکایریم، لباس ها و .. را بردارم و بپوشم. اما می روید و می بینید که اصلا این بازی آن طور نیست و هیچ چیزی نمی توانید از شخصیت های دیگر بردارید و خود بازی به صورت رندوم به شما آیتم هایی از شخصیت های مختلف می دهد. کمی جلوتر منطقه سرسبزی می بینید که می روید جلو و می بینید که رودخانه ای است و می گویید به به، پس اینجا می توانم آدم پیدا کنم. می روید و می بینید دو نفر دور یک آتش نشسته اند. می خواهید بروید و با آن ها حرف بزنید که هر دو بر می خیزند و مسلح به سمت شما که هیچ ندارید حمله می کنند و اگر ذره ای بایستید کارتان را خواهند ساخت و تازه دور هم که شوید کلی دنبالتان می آیند و تیر می زنند و خلاصه خیلی خیلی مشکل است که همین ابتدا از دستشان جان سالم به در ببرید. دقیقا همین جاست که اکشن بازان و بازیبازان بی حوصله تر بازی را بی خیال می شوند و می گویند “این چیه بابا دو نفر رو هم نمی تونه بزنه بکشه.”

بر و بچ ومپ هستن!!

تازه تمام این هایی که گفتم در حالت آسان یا نرمال بازی است و خدا می داند که در حالت سخت تر چگونه است. یکی از نکاتی که در مورد گیم پلی بازی وجود دارد این است که بازی شما را شدیدا تشویق به بازی کردن Co-op می کند و انگار که اصلا نمی خواهد شما تک نفره بازی کنید. این را به شخصه کاملا در زمان تجربه این عنوان حس کردم زیرا که مقدار آیتم های لازم برای مثلا ساخت یک خانه به طرز عجیب و غریبی زیاد هستند و مثلا شما کلی سنگ و آهنی را که با زحمت و کلی تیشه زدن به درختان و سنگ های بزرگ جمع کرده اید را می دهید و در مقابل تنها یک عدد دیوار از یک خانه ساخته می شود!! دوباره باید بروید کلی آیتم جمع کنید تا یک دیوار دیگر بسازید که این واقعا طاقت فرسا و حوصله سر بر است. درست است که بازی در سبک بقا است و این ها طبیعی است ولی دیگر نه تا این حد وحشتناک. در واقع اگر نمی خواهید کسی تک نفره بازی کند خب اصلا این حالت را نگذارید تا شخص عذاب نکشد. شما باید در بازی چند نفر باشید و هر کدام به سراغ جمع کردن آیتم های مختلف و سنگ و چوب و .. بروید تا کار آسان تر شود و بتوانید زود تر یک خانه بسازید و به سراغ پیشروی و ماموریت های بازی بروید نه این که ۳ روز را فقط در حال تیشه زدن به سنگ و درخت باشید! این مورد واقعا در بازی تک نفره آزار دهنده بود و راستش باعث شد یک بار کلا بازی را بی خیال شوم و دوباره به آن بازگشتم و ادامه دادم چون انصافا بازی جذابی است. گیم پلی بازی شدیدا و شدیدا سخت است و کاملا باید برای بقا جان بکنید و زجر بکشید و بارها و بارها کشته شوید و یاد بگیرید و ذره ذره آیتم جمع کنید و نیازهای اولیه خود برای بقا را فراهم سازید.

یعنی هر چه که در این گیف می بینید را می توانید در بازی بسازید اما معمولا نه یک نفره، زیرا فکر کنم ۱۰۰ سال طول می کشد!!

در حالت نرمال و بالاتر، هر بار شما کشته می شوید به سبک سولز آیتم هایتان در همان محل باقی می ماند و باید برگردید و بردارید و اگر بمیرید کلا از دست می روند. همچنین در حالت آنلاین، دیگر بازیبازان هر لحظه ممکن است سرتان بریزند و شما را بکشند و هر چه دارید و ندارید را ببرند که واقعا استرس زا است و باید حتما جایی خوب برای پناه گرفتن و خوابیدن در آنجا داشته باشید تا از شر خطرات مرگبار دنیای بازی در امان بمانید. اگر زیاد اهل بازی های بقا نیستید پیشنهاد می کنم بازی را روی درجه آسان بازی کنید که خیلی از این موارد وجود ندارند و لااقل بازی مقداری برایتان آسان تر می شود تا با آن اخت بگیرید و راه روشش را بیاموزید، زیرا بازی Conan Exiles واقعا عنوانی است که ارزشش را دارد که سراغش بروید و آن را یاد بگیرید و مقداری صبر کنید و استقامت داشته باشید تا بر آن سوار شوید و سپس بعد از آن است که تازه لذت بازی را حس خواهید کرد و به سراغ یافتن صدها رمز و راز پنهان در دل دنیای بازی خواهید رفت و معابد مختلف و هیولاهای افسانه ای را خواهید دید که واقعا شما را شگفت زده می کنند و باعث می شوند که دیگر اصلا و ابدا نتوانید بازی را رها کنید. در واقع بگذارید اینطور بگویم. Conan Exiles بازی است که یا شما آن را در همان ۲-۳ ساعت اول رها می کنید و دیگر سراغش نخواهید رفت و یا این که ۷-۸ ساعتی را پای آن صبر می کنید و می آموزید و آن وقت است که دیگر چندین ماه پای آن خواهید بود و لذت بی نظیری را از تجربه این بازی پرمحتوا و عظیم خواهید برد.

مبارزات بازی فوق العاده عالی، سخت، متنوع و خشن هستند و هر سلاح، فنون و تمام کننده های خود را دارد و به سبک سولز، ضربات سبک و سنگین و دفاع و سلاح یک دستی و دو دستی و .. در بازی وجود دارد که واقعا برای عنوانی در این سبک شگفت انگیز است.

بیراه نیست اگر بگوییم شاید بازی Conan Exiles برترین و یا یکی از ۲-۳ بازی برتر سبک “بقا”ست که تا به امروز منتشر شده است و از لحاظ عظمت و کمیت و کیفیت محتوا به معنای واقعی کلمه “شگفت انگیز” است و باور کنید که حتی خیلی از نقش آفرینی های جهان آزاد هم از نظر محتوا پیش آن مثل یک شوخی هستند! از لحاظ دوربین بازی شما می توانید هم به صورت اول شخص و هم سوم شخص بازی را دنبال کنید که به شخصه همواره در این جور بازی ها دوربین سوم شخص مورد علاقه من است زیرا علاقه دارم که زره و تجهیزات شخصیت اصلی را ببینم و در اسکایریم و فال اوت نیز برایم همین طور بوده است. خوشبختانه چه در حالت اول شخص و چه در زاویه سوم شخص بازی به خوبی عمل می کند و مشکل خاصی در هیچ کدام از این زوایا ندارد و در واقع شما را مجبور نمی کند که به خاطر بهتر بودن یکی از این حالت ها، اجبارا بازی را در آن دوربین خاص دنبال نمایید و بسته به سلیقه تان می توانید به صورت سوم شخص یا اول شخص بازیتان را پیش ببرید. البته از لحاظ مبارزه با دشمنان حالت اول شخص مقداری کار آمدتر است زیرا راحت تر می توانید نقطه هدف را روی دشمن قرار دهید و به آن ضربه بزنید ولی در حالت سوم شخص این کار مقداری سخت تر است و گاها دارید ضربه می زنید ولی می بینید به دشمن نمی خورد و متوجه می شوید که نقطه هدف بازی روی وی نیست و او هم دارد وحشتناک و بی رحمانه شما را می زند! مبارزات بازی فوق العاده عالی، سخت، متنوع و خشن هستند و هر سلاح فنون و تمام کننده های خود را دارد و به سبک سولز، ضربات سبک و سنگین و دفاع و سلاح یک دستی و دو دستی و .. در بازی وجود دارد که واقعا برای عنوانی در این سبک شگفت انگیز است. دنیای بازی و بخش های مختلف آن از درجات سختی مختلفی برخوردارند و البته خیالتان راحت باشد که بخش های آسان آن هم سخت هستند!

مثلا برای ساختن حتی یک تکه از یک زره (مثلا کفش ها) باید ابتدا زیر ساخت زره را بسازید که هر تکه از زره، خودش یک بخش زیرساخت دارد که همان بخش زیرساخت، اندازه خود زره، پوست و چرم و… می خواهد و وقتی آن را ساختیم تازه باید دوباره کلی پوست و چرم و … جمع کنیم تا به همراه بخش زیرساخت، خود “بخش قابل پوشیدن” زره را بسازیم که واقعا مسیر طاقت فرسایی است و به معنای واقعی باید برای بقا جان بکنید. تازه این ها را هم که نمی توانید هر جا خواستید انجام دهید و باید در میز کار مخصوص لباس ها بسازید که خود ساخت این میز کار داستانی دارد. خیلی بی رحمانه است نه؟ بقا است دیگر. باید یاد بگیرید که بقای خود را در این دنیای درنده حفظ کنید.

شما ار بخش جنوب نقشه بازی، کار را آغاز می کنید و هر چه که به سمت شمال نقشه بازی پیش بروید خطرات بسیار مرگبارتر و دشمنان مخوف تر و دنیای بی رحم تری در انتظارتان است که البته حتما می دانید وقتی که چنین است قاعدتا پاداش های بهتر و آیتم های کمیاب تری هم انتظارتان را می کشد و وقتی که حسابی قدرتمند شدید و بازی را یاد گرفتید و لول شخصیتتان بالا رفت باید کم کم به آن بخش ها بروید تا بتوانید برخی آیتم های مورد نیاز برای ساخت برخی تجهیزات قدرتمند بازی را به دست بیاورید که آن آیتم ها تنها در آن بخش های نقشه هستند. با انجام هر کاری در بازی حتی دویدن و پریدن و .. هم در واقع شخصیت شما دارد پیشرفت می کند و لول می زند و با هر لول به شما یک امتیاز تجربه تعلق می گیرد که باید آن را در بخش های مختلف مثل قدرت و چابکی و اندازه خط سلامتی و .. خرج نمایید (چیزی مانند اسکایریم ولی پیچیده تر و عمیق تر) و شخصیت خود را جوری که علاقه دارید پیشرفت دهید. برای بازیبازان کم تجربه این سبک و کسانی که تازه برای اولین بار دارند چنین عنوانی را تجربه می کنند بهتر است که ۳ شاخصه ای که در ادامه عرض می کنم را در نظر داشته باشند و بیشتر از همه این ۳ مورد را ارتقا دهند تا زودتر بازی برایشان جا بیافتد و بیشتر بتوانند دوام بیاورند.

در بازی شما باید قدم به قدم راه بروید و روی هر نقطه زمین و در و دیوار کلیک کنید تا آیتم بردارید و به هر سنگی می رسید با تیشه به آن بزنید و خرد کنید و به هر درختی می رسید با تبر آن را بشکنید (تازه بعد از آن خود تبر و تیشه تان هم می شکند و باید برای آن هم باز آیتم جمع کنید تا تبر و تیشه را تعمیر کنید) و خلاصه این که مدام در حال جمع کردن آیتم باشید و تازه می بینید که این همه جمع کردید و همه این ها فقط شد یک عدد دیوار خانه!! اما بالاخره اگر صبر داشته باشید حتی شهر هم می توانید بسازید آن هم با حداکثر زیبایی و لاکچری بودن!!

این ۳ شاخصه شامل قدرت، خط سلامتی و قابلیت حمل وزن بیشتر است که بسیار بسیار برای شما مهم هستند مخصوصا قابلیت سوم آن هم در عنوانی که همه چیزش جمع کردن آیتم هاست. در واقع باید این طور بگویم که در بازی شما باید قدم به قدم راه بروید و روی هر نقطه زمین و در و دیوار کلیک کنید تا آیتم بردارید و به هر سنگی می رسید با تیشه به آن بزنید و خرد کنید و به هر درختی می رسید با تبر آن را بشکنید (تازه بعد از آن، خود تبرتان هم می شکند و باید برای آن هم باز آیتم جمع کنید تا تبر و تیشه را تعمیر کنید) و خلاصه این که مدام در حال جمع کردن آیتم باشید و تازه می بینید که این همه جمع کردید و همه این ها فقط شد یک عدد دیوار خانه!! یا مثلا برای ساختن حتی یک تکه از یک زره (مثلا کفش ها) باید ابتدا زیر ساخت زره را بسازید که هر تکه از زره خودش یک بخش زیرساخت دارد که همان بخش زیرساخت، اندازه خود زره، پوست و چرم و… می خواهد و وقتی آن را ساختیم تازه باید دوباره کلی پوست و چرم و … جمع کنیم تا به همراه بخش زیرساخت، خود “بخش قابل پوشیدن” زره را بسازیم که واقعا مسیر طاقت فرسایی است و به معنای واقعی باید برای بقا جان بکنید. تازه این ها را هم که نمی توانید هر جا خواستید انجام دهید و باید در میز کار مخصوص لباس ها بسازید که خود ساخت این میز کار داستانی دارد. خیلی بیرحمانه است نه؟ بقا است دیگر. باید یاد بگیرید که بقای خود را در این دنیای درنده حفظ کنید.

با انواع و اقسام موجودات واقعی و غیر واقعی و افسانه ای و خدایان و.. باید بجنگید.

 برای ساخت هر چیزی در بازی باید دستور ساخت آن را ابتدا کسب کنید که این ها را با پیشروی در نقشه بازی و ملاقات با انسان های مختلف و صحبت با آن ها و برخی را با خرج کردن امتیاز “دانش” کسب می کنید و هر چه جلوتر بروید دستور العمل های بهتر برای ساخت آیتم های بهتر و مهم تر را به دست خواهید آورد و کم کم یک قابلیت مانند سفر سریع را باز خواهید کرد تا کارتان آسان تر شود و خلاصه باید مدام جان بکنید و پیشروی کنید تا چیزهایی را پیدا کنید که کار را برای بقای شما در دنیا آسان تر کنند، اما اصلا و هرگز تصور نکنید که حتی یک عدد آیتم یا تجهیزات یا دستور العمل با ارزش را بازی راحت به شما می دهد و برای تک تک اینها باید جان بکنید و کم کم قوی تر شوید و زندگی خود را راحت تر کنید. کم کم می توانید خانه اصلی خود را ارتقا دهید و بزرگ تر کنید و سر و شکل لاکچری تری به آن بدهید و از در و دیوارش حیوانات تاکسیدرمی شده آویزان کنید و انواع وسایل و لوازم راحتی را در آن بسازید و در باغچه گیاه و بذر پرورش دهید و خلاصه همه جوره زندگی تبعیدی خود را لاکچری کنید!

هر چیزی که در تصورتان است در این بازی عظیم وجود دارد و هیولاها و دشمنانی می بینید که واقعا شگفت زده می شوید و منجنیق های عظیم هم فقط “شاید” بتوانند آن ها را از بین ببرند.

در زمینه صداگذاری و موسیقی بازی دو روی متفاوت دارد. یعنی موسیقی معرکه و صداگذاری پر از مشکل. موسیقی های بازی بی نهایت زیبا و شنیدنی هستند و حتی در خارج از بازی هم دوست دارید آن ها را گوش بدهید. گاها در منوی بازی مدت ها می ایستید تا موسیقی حماسی آن را بشنوید و واقعا از شنیدن آن کیف می کنید و دوست دارید که وقتی دارید حتی کار دیگری هم انجام می دهید این موسیقی زیبا در کنارتان پخش شود و آن را بشنوید زیرا واقعا عالی، جذاب و حماسی کار شده است و موسیقی متن بازی نیز زمانی که در بیایان های سوزان در حال جان کندن برای بقا هستید، موسیقی های زیبا، عاملی پیش برنده و انگیزه دهنده برای شما هستند.

Conan Exiles ابدا مناسب هر بازیبازی نیست و به هیچ وجه اگر صبر و حوصله ندارید حتی سمتش هم نروید چون قطعا رهایش می کنید و دیگر آن را بازی نخواهید کرد. تازه منظور من اصلا صبر  و حوصله از نوع سری سولز نیست بلکه صبر و حوصله برای جمع کردن ذره ذره و قطره ای و بسیار آرام یک تن تجهیزات برای ساخت تنها یک عدد لباس و خیلی خیلی آرام پیشرفت کردن و قوی شدن است

اما در زمینه صداگذاری، مخصوصا صداگذاری محیطی و صدای هنگام مبارزات، مشکلات زیادی وجود دارند و شاهد جابجایی صدا و پخش شدن با حتی چند ثانیه تاخیر در زمان مبارزات هستیم، به شکلی که مثلا در مبارزات سخت بازی وقتی چند دشمن را کشته اید و می خواهید نفس راحتی بکشید ناگهان یکی شدیدا بغل گوشتان فریاد می زند و فکر می کنید یک نفر دیگر حمله کرده و دوربین را کلی با ترس و استرس می چرخانید ولی بعد می فهمید که همان فریاد دشمن اولی بوده است که مثلا وقتی داشته نصف می شده داد زده است!! اما در زمینه صداگذرای شخصیت ها وضعیت بهتر است و صداگداری شخصیت ها در حد استانداردی قرار دارد و نه خیلی عالی و بی نظیر است و نه مشکل خیلی بزرگ و شدیدی دارد.

اگر این صبر و حوصله کردید و چندین ساعتی را پای بازی گذراندید، آن وقت است که دیگر جادوی بازی زمین گیرتان می کند و یکی از بهترین و لذتبخش ترین تجربه های سبک اکشن ماجرایی و بقا را خواهید داشت و بازی تمام موارد لازم برای شگفت زده کردنتان را کم کم در اختیارتان قرار خواهد داد و خیلی رک می گویم که بعد از مثلا ۷-۸ ساعت بازی کردن با خود می گویید “خوب شد که پای بازی ایستادم و ولش نکردم چون داره خیلی باحال میشه.”

Conan Exiles بازی خیلی خیلی عمیق و پیچیده و باکیفیتی در سبک بقا محسوب می شود و بدون شک می توان آن را در زمره برترین بازی های این سبک که تاکنون خلق شده اند قرار داد. البته بازی مشکلاتی هم دارد که مطمئن هستم خیلی از این مشکلات چون فنی هستند و هنوز اول عرضه رسمی بازی است بعدا با عرضه آپدیت ها رفع می شوند و دیگر شاهد همین موارد افت فریم و باگ هم نخواهیم بود. باید حتما در بخش نتیجه گیری این مطلب به این نکته اشاره کنم که Conan Exiles ابدا مناسب هر بازیبازی نیست و به هیچ وجه اگر صبر و حوصله ندارید حتی سمتش هم نروید چون قطعا رهایش می کنید و دیگر آن را بازی نخواهید کرد. تازه منظور من اصلا صبر  و حوصله از نوع سری سولز نیست بلکه صبر و حوصله برای جمع کردن ذره ذره و قطره ای و بسیار آرام یک تن تجهیزات برای ساخت یک عدد لباس و خیلی خیلی آرام پیشرفت کردن و قوی شدن است.

اگر به عناوین سبک اکشن ماجرایی و بقا با گم پلی هاردکور مبتنی بر ساخت و ساز و پیشروی بسیار ارام و قدم به قدم علاقمند هستید (اگر این طور نیستید ابدا حتی بازی را آغاز نیز نکنید) مطمئن باشید که Conan Exiles یکی از بهترین تجربه های ممکن را برایتان به ارمغان خواهد آورد و چندین برابر پولی که برای آن داده اید محتوای عالی و جذاب دریافت خواهید نمود.

اما… اما اگر صبر و حوصله کردید و چندین ساعتی را پای بازی گذراندید، آن وقت است که دیگر جادوی بازی زمین گیرتان می کند و یکی از بهترین و لذت بخش ترین تجربه های سبک اکشن ماجرایی و بقا را خواهید داشت و بازی تمام موارد لازم برای شگفت زده کردنتان را کم کم در اختیارتان قرار خواهد داد و خیلی رک می گویم که بعد از مثلا ۷-۸ ساعت بازی کردن با خود می گویید “خوب شد که پای بازی ایستادم و ولش نکردم چون داره خیلی باحال میشه.” پس اگر به عناوین سبک اکشن ماجرایی و بقا با گم پلی هاردکور مبتنی بر ساخت و ساز و پیشروی بسیار ارام و قدم به قدم علاقمند هستید (اگر این طور نیستید ابدا حتی بازی را آغاز نیز نکنید) مطمئن باشید که Conan Exiles یکی از بهترین تجربه های ممکن را برایتان به ارمغان خواهد آورد و چندین برابر پولی که برای آن داده اید محتوای عالی و جذاب دریافت خواهید نمود. دوستان در انتها باید بگویم که تمام این مواردی که در خصوص بازی در این مقاله مطرح کردم شاید نصف محتوای بازی را نیز در بر نمی گیرد و بازی خیلی خیلی از لحاظ محتوا عظیم تر از چیزی است که تصورش را می کنید و مخصوصا به صورت چند نفره دنیایی از گیم پلی و جنگ و تاکتیک و نبرد برای بقا و هیولاکشی و کشف رازهای پنهان و جنگ های عظیم با منجنیق و برده داری و… است که تا واردش نشوید نمی توانید حجم عظمت آن را درک نمایید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *